سرگردانی (مترادف)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۸ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «==مترادفات قرآنی سرگردانی== «'''سرگردانی'''»؛ حيرت و آشفتگى و بيقرارى و پريشانى و اضطراب و بدبختى. مترادف های این واژه در قرآن عبارت است از «تاه/تیه»، «هام/هیم». ==مترادفات «سرگردانی» در قرآن== {| class="wikitable" |+ !واژه !مشاهده ریشه شناسی واژه !مشاهده مشت...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مترادفات قرآنی سرگردانی

«سرگردانی»؛ حيرت و آشفتگى و بيقرارى و پريشانى و اضطراب و بدبختى. مترادف های این واژه در قرآن عبارت است از «تاه/تیه»، «هام/هیم».

مترادفات «سرگردانی» در قرآن

واژه مشاهده ریشه شناسی واژه مشاهده مشتقات واژه نمونه آیات
تاه/تیه ریشه توه مشتقات تیه
قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِى ٱلْأَرْضِ فَلَا تَأْسَ عَلَى ٱلْقَوْمِ ٱلْفَٰسِقِينَ
هام/هیم ریشه هیم مشتقات هیم
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِى كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ

معانی مترادفات قرآنی سرگردانی

«تیه»

تَاهَ‏- يَتِيهُ‏- يعنى حيران و سرگردان شد- تاه، يتوه- نيز از همين واژه است در داستان بنى اسرائيل آمده است كه چهل سال در زمين سرگردان بودند.

(يَتِيهُونَ‏ فِي الْأَرْضِ‏- 26/ مائده).

توهّه و تَيَّهَهُ‏- او را سرگردان كرد و دورش افكند.

و وقع فى التّيه و التّوه- در حيرتگاه افتاد.

مفازة تَيْهَاء- بيابانى كه در آنجا بيابانگردانش متحيّر و سرگردانند.[۱]

«هیم»

ميگويند- رجلٌ‏ هَائِمٌ‏- مردى كه سخت تشنه است. هَامَ‏ على وجهه- رفت جمعش‏ هِيمٌ‏ است در آيه:

فَشارِبُونَ شُرْبَ‏ الْهِيمِ‏- الواقعه/ 55 مثل تشنگان سير و پر نوشيدند، هُيَام‏- نوعى بيمارى است كه از تشنگى زياد بوجود ميآيد، و براى هر تشنه گاهى آنرا مثل ميزنند، در آيه فرمود:

أَ لَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وادٍ يَهِيمُونَ‏- الشعراء/ 225 يعنى در هر سخن و كلامى، در مداحى زياده‏روى و غلو ميكنند يا پر كوئى و ساير انواع شعر- الهَائِمُ‏ على وجهه- مرد مخالف كه به سرعت قصدش را انجام ميدهد، هَامَ‏- در زمين بخاطر عطش و عشق حركت كرد، هِيمٌ‏- شتر تشنه و زمينى كه خاكش و سنگ‏هايش آب را در خود مى‏بلعد. هِيَام‏- ريگستان خشك و داغ گوئى كه تشنه است‏[۲]

ارجاعات

  1. ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج‏1، ص: 350
  2. ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج‏4، ص: 535