قطع (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «قطع» (QṬˁ)؛ بریدن، قطع کردن. این ریشه 36 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

قطع: بفتح قاف بريدن. اعم از آنكه محسوس باشد مثل‏ وَ السَّارِقُ وَ السَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُما ... مائده: 38. يا معقول مثل‏ وَ يَقْطَعُونَ‏ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ‏ بقره: 27.

براه رفتن قطع طريق گويند گوئى راه ممتد در اثر راه رفتن قطعه قطعه ميشود وَ لا يَقْطَعُونَ‏ وادِياً إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ‏ توبه: 121.

قطع: (بكسر قاف) تكّه و مقدارى از شى‏ء فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ‏ بِقِطْعٍ‏ مِنَ اللَّيْلِ‏ هود: 81. با عائله خويش در قسمتى از شب برو. جمع آن قطع بر وزن عنب است‏ وَ فِي الْأَرْضِ‏ قِطَعٌ‏ مُتَجاوِراتٌ‏ رعد: 4. در زمين قطعه‏هاى مجاور هم هست (قاموس قرآن، ج6، ص21).

ساخت‌های صرفی در قرآن

قَطَعَ (فعل مجرد): 12 بار

قَطَّعَ (فعل باب تفعیل): 12 بار

تَقَطَّعَ (فعل باب تفعّل): 5 بار

قاطِع (اسم فاعل): 1 بار

مَقطوع (اسم مفعول): 2 بار

قِطع (اسم): 2 بار

قِطَع (جمع قِطعه): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن قَطَعَ قَطَعَ قَطَعَ قطع: بفتح قاف بريدن قاموس قرآن، ج‏6، ص: 21
آفروآسیایی *ḳʷVṭiʕ- قطع end, finish پایان، تمام کردن قط
آفروآسیایی
سامی *ḳVṭVʕ- قطع 'finish, be finished' 1, 'be spent' 2 "تمام کردن، تمام شدن" 1، "هزینه شدن" 2
سامی *ḳaṭūʕ- قطع 'piece of mat' "تکه حصیر"
اکدی qatû 1 قَتُ
عربی qṭ` 2 قطع
عربی qaṭūʕ- قَطُع-

منابع

قطع (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2