قضض (ریشه)
ریشه «قضض» (QḌḌ)؛ شکستن، فرو ریختن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
قض: منهدم كردن. «قَضَ الْحائِطَ: هَدَمَهُ هَدْماً عَنيفاً» خراب شدن و افتادن ديوار را «انقض الحائط» گويند.
فَوَجَدا فِيها جِداراً يُرِيدُ أَنْ يَنْقَضَ كهف: 77. آندو در آن شهر ديوارى يافتند كه ميخواست بيافتد (قاموس قرآن، ج6، ص16).
ساخت‌های صرفی در قرآن
اِنقَضَّ (فعل باب انفعال): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | اِنقَضَّ | اِنقَضَّ | اِنقَضَّ | قض: منهدم كردن. «قَضَ الْحائِطَ: | قاموس قرآن ؛ ج6 ؛ ص16 | |
| آفروآسیایی | *ḳVĉ̣- | قض | cut, pierce, break | بریدن، سوراخ کردن، شکستن | ||
| سامی | *ḳVyVṣ̂- | قیض | 'break, split' | "شکستن، تقسیم کردن" | ||
| عربی | qyḍ | قیض | ||||