صبئ (ریشه)
ریشه «صبئ» (ṢBˀ)؛ صابئین، نام یکی از ادیان الهی. این واژه 3 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
صابئ: اين كلمه بصورت جمع سه بار در قرآن مجيد ياد شده و هر سه در رديف صاحبان اديان. مثلا: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هادُوا وَ النَّصارى وَ الصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ» بقره: 62 (قاموس قرآن، ج4، ص98).
ساخت‌های صرفی در قرآن
صابِئون (نام دین، اسم فاعل، جمع سالم: صابئ): 3 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | صابِئون | صابِئون | صابِئون | صابئ: اين كلمه بصورت جمع سه بار در قرآن مجيد ياد شده و هر سه در رديف صاحبان اديان كه لازم است هر سه را نقل كرده و درباره آن توضيح دهيم: | قاموس قرآن، ج4، ص: 97 | |
| آفروآسیایی | *c̣VbVb- | صبب | throw | پرت كردن | ||
| سامی | *ṣVbub- | صبب | 'pour, throw' | "ریختن، پرتاب" | ||
| عربی | ṣbb u,1 | صبب ُ\ | ||||
با معنای ریختن (آب ریختن) ارتباط دارد.
یحیی تعمید دهنده، پیامبر این قوم! این قوم زیاد غسل می کنند و آب بر خود می ریزند.