دول (ریشه)
ریشه «دول» (DWL)؛ چرخیدن، گردیدن. این ریشه 2 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
دول: گرديدن. در اقرب آمده «دَالَ الْأَيَّامُ دَوْلَةً: دَارَتْ» يعنى ايّام گردش كرد «وَ تِلْكَ الْأَيَّامُ نُداوِلُها بَيْنَ النَّاسِ» آل عمران: 140 يعنى آن ايّام را ميان مردم ميگردانيم گاهى بقومى و گاهى بقوم ديگرى ميدهيم. «كَيْ لا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِياءِ مِنْكُمْ» حشر: 7 (قاموس قرآن، ج2، ص378).
ساخت‌های صرفی در قرآن
داوَلَ (فعل باب مفاعله): 1 بار
دولَة (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | داوَلَ | داوَلَ | داوَلَ | دول: گرديدن | قاموس قرآن، ج2، ص: 378 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *dVwVl- | دول | 'go around' | این سو و آن سو رفتن، گشتن' | ||
| اکدی | dâlu | دَلُ | ||||