ظنن (ریشه)
ریشه «ظنن» (ẒNN)؛ ظَنّ، گمان. این ریشه 69 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
ظن: احتمال قوى. چنانكه وهم احتمال ضعيف و شك تساوى طرفين است «فَظَنَ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ» انبياء: 87. احتمال قوى داد كه هرگز بر او سخت نمىگيريم. در صحاح گويد: ظنّ معروف است. گاهى بجاى علم گذاشته ميشود.
ناگفته نماند: مشكل است ظنّ را در جاى علم بكار بريم زيرا قرآن آندو را از هم جدا كرده مثل: «قُلْتُمْ ما نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِنْ نَظُنُ إِلَّا ظَنًّا وَ ما نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ» جاثية: 32. «وَ ما لَهُمْ بِذلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ» جاثيه: 24. «ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّباعَ الظَّنِ» نساء: 157. «وَ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَ» نجم: 28 (قاموس قرآن، ج4، ص273-274).
ساخت‌های صرفی در قرآن
ظَنَّ (فعل مجرد): 47 بار
ظانّ (اسم فاعل): 1 بار
ظَنّ (اسم): 21 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | ظَنَّ | ظَنَّ | ظَنَّ | ظن: احتمال قوى | قاموس قرآن، ج4، ص: 273 | |
| آفروآسیایی | *č̣an- | ظن | think, perceive | فکر کردن، درک کردن | ||
| سامی | *ṭ_VnVn- | ظنن | 'think' | 'فکر' | ||
| حرصوصی | ẓen | ظِن | ||||
| عربی | ẓnn | ظنن | ||||