بنو (ریشه)
ریشه «بنو» (BNW)؛ ابن، پسر. این واژه 164 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
ابن: پسر. اصل آن بنو است
ساخت‌های صرفی در قرآن
اِبن (اسم): 164 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | اِبن | اِبن | اِبن | ابن: پسر | قاموس قرآن، ج1، ص: 233 | |
| آفروآسیایی | *bin- | بن | son, brother | پسر، برادر | ||
| سامی | *bin- | بن | 'son' | 'فرزند پسر' | ||
| اکدی | bīnu OAkk., OA, SB | بِنُ | (CAD B, 242-3; AHw, 127) | |||
| اموری | bi/unum | (DUL, 224) | ||||
| اگاریتی | bn | (DUL, 224-5) | ||||
| کنعانی | Moab bn, Amm bn, Edom | بن | (HJ, 170)
) | |||
| فنیقی | bn, bn, Pun bn | بن | (T, 47)
(HJ, 168) | |||
| عبری | bēn, bn, pB. bēn | بِن | (KB deutsch, 131)
(HJ, 170) (Ja, 176) | |||
| آرامی | Nab bn, Sam bn; Samal, OAram, OffAr bny pl. constr. of br, Palm bnyn pl. abs. of br ; Hatra bny pl. cstr. of br, Eg. bny pl. cstr. of *br | بن، بن، بنی، بنین َبس، بنی | (HJ, 170)
(Tal, 103) (HJ, 188-191) (HJ, 1254) | |||
| آرامی یهودی | bǝnīn, pl. of bar | بنِن\ ُف بَر | 'son, member', bnyn pl. abs. of br | «پسر، عضو» | (Ja, 188; Sokoloff, 97)
(Ja, 188; Sokoloff, 97) (HJ, 192) | |
| عربی جنوبی | Qat bn, Min bn, Sab bn | بن | (Ricks, 28-9)
(LM, 21) (SD, 29) | |||
| گعز | bǝnta ʕayn | بنتَ عَین | 'pupil of the eye', lit. 'daughter of the eye' | مردمک چشم، معنای استعاری "دختر چشم" | (LGz, 99) | |
| جبالی | mín | مِن | 'sons, children', bóntǝ 'daughters, female children' | پسران، فرزندان، "دختران، کودکان دختر" | (JJ, 27) | |
| حرصوصی | ḥe-būn (pl.) | حِ-بُن | (JH, 18) | |||
| سقطری | bint, bit | بِنت\ بِت | 'fille' (LS, 89) < Arb | دختر | ||
| عربی | ʔibn-, pl. ban-ūna | ءِبن-\ بَن-ُنَ | (BK 1, 168) | |||