حیی (زنده)
ریشه «حیی» (ḤYY)؛ زنده. این ریشه و ساخت‌های گوناگونش جمعا 163 بار در قرآن کریم به‌کار رفته‌اند.
معنای لغوی
حيي: زنده. وَ تُخْرِجُ الْحَيَ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِ ... آل عمران: 27 زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج ميكنى (قاموس قرآن، ج2، ص210).
ساخت‌های صرفی در قرآن
حَیَّ (فعل مجرد): 7 بار
حَیّ (صفت): 24 بار
حَیاة (مصدر): 76 بار
حَیَوان (صفت): 1 بار
مَحیَی (مصدر میمی): 2 بار
اَحیَیَ (فعل باب افعال): 51 بار
مُحیِی (اسم فاعل باب افعال): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | حَیَّ | حَیَّ | حَیَّ | حيي: زنده | قاموس قرآن، ج2، ص: 210 | |
| آفروآسیایی | *ḥawVy- | حوی | man, husband | مرد، شوهر | ||
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *ḥay(aw)- | حی | 'animal' | "حیوان" | ||
| اگاریتی | ḥwt | حوت | ||||
| عبری | ḥayyā | حَییَ | ||||
| سریانی | ḥayū-t- | حَیُ-ت- | ||||
| عربی | ḥayaw-ān- | حَیَو-َن- |