بدن (ریشه)
ریشه «بدن» (BDN)؛ تن، جسم. این واژه تنها 1 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
بَدَن: تن. جسد. «فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً» (يونس: 92)، امروز تو را بوسيلهى بدنت نجات ميدهيم تا براى كسانيكه از پس تواند، عبرتى باشى (قاموس قرآن، ج1، ص: 171).
ساخت‌های صرفی در قرآن
بَدَن (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | بَدَن | بَدَن | بَدَن | بَدَن: تن | قاموس قرآن، ج1، ص: 171 | |
| آفروآسیایی | - | |||||
| آفروآسیایی | *bayad- | بید | arm with shoulder | بازو با شانه | ||
| سامی | *badan- | بدن | body; (corpse) | بدن؛ (جسد) | ||
| سامی | *ba/uday- | بدی | shoulder; body member (arm?) | شانه؛ عضو بدن (بازو؟) | ||
| اکدی | būdu | بُدُ | 'shoulder, region between the shoulders including the neck (of humans and animals)' OB on | "شانه، ناحیه بین شانه ها شامل گردن (انسان و حیوانات)" | [CAD b 303], [AHw 136] | |
| ابلایی | bù-tum | بُ-تُم | 'shoulder' | "شانه" | [Krebernik 1983 36] | |
| آرامی جدید | MMND badan | بَدَن | 'body' | "بدن" | [M MND 494] | |
| گعز | badn | بَدن | 'corpse, dead body' | "جسد، جسد مرده" | [LGz 87] | |
| مهری | bǝdēn | بدِن | 'body' | "بدن" | [JM 43] | |
| جبالی | bédɛ́n | بِدِن | 'body' | "بدن" | [JJ 23] | |
| حرصوصی | bedán | بِدَن | 'body' | "بدن" | [JH 15] | |
| عربی | badan- | بَدَن- | 'corps, (surtout) tronc' | بدن، (به ویژه) تنه | [BK 1 98] | |
| عربی | badan | بَدَن | 'membre du corps (chez l'homme)' | عضوی از بدن (در انسان) | [BK 1 99]. | |