عمه (ریشه)

ریشه «عمه» (ˁMH)؛ کوری، نابینایی. این ریشه 7 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

عَمَه: (بر وزن فرس) سرگردانى. در قاموس گويد: «الْعَمَهُ‏ مُحَرَّكَةً: التَّرَدُّدُ فِي الضَّلَالِ وَ التَّحَيُّرِ فِي مُنَازَعَةٍ أَوْ طَرِيقٍ أَوَانَ لَا يُعْرَفُ الْحُجَّةُ» راغب آنرا سرگردانى ناشى از حيرت گفته است.

اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ‏ يَعْمَهُونَ‏ بقره: 15. خدا بآنها استهزا ميكند و مهلتشان ميدهد كه در طغيانشان سرگردان مانند. بد كار و منافق و كافر در زندگى مانند راه گم كرده‏اى است كه سرگردان مانده و نميداند چه كار بكند (قاموس قرآن، ج5، ص52).

ساخت‌های صرفی در قرآن

عَمهَ (فعل مجرد): 7 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	عَمهَ	عَمهَ	عَمهَ	عَمَه: سرگردانى		قاموس قرآن، ج‏5، ص: 52
آفروآسیایی
سامی	*ʕmy	عمی	to be blind	کور بودن	عمی: کوری
سریانی	ʔitʕammī (Itpa)	ءِتعَممِ	'occaecatus est'	تاریک و سیاه شدن		[Brock 529]
مندایی	(?) AMM	AMM	'to grow dim'	تاریک شدن		[DM 22].
عربی	ʕmy	عمی	'être aveugle, être affligé de la cécité'	کور بودن، مبتلا شدن به نابینایی		[BK 2 373]

نیز رجوع کنید: عمی (ریشه)

منابع

عمه (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2