ظنن (ریشه)

ریشه «ظنن» (ẒNN)؛ ظَنّ، گمان. این ریشه 69 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

ظن‏: احتمال قوى. چنانكه وهم احتمال ضعيف و شك تساوى طرفين است‏ «فَظَنَ‏ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ» انبياء: 87. احتمال قوى داد كه هرگز بر او سخت نمى‏گيريم. در صحاح گويد: ظنّ معروف است. گاهى بجاى علم گذاشته ميشود.

ناگفته نماند: مشكل است ظنّ را در جاى علم بكار بريم زيرا قرآن آندو را از هم جدا كرده مثل: «قُلْتُمْ ما نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِنْ‏ نَظُنُ‏ إِلَّا ظَنًّا وَ ما نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ» جاثية: 32. «وَ ما لَهُمْ بِذلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ‏» جاثيه: 24. «ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّباعَ‏ الظَّنِ‏» نساء: 157. «وَ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَ‏» نجم: 28 (قاموس قرآن، ج4، ص273-274).

ساخت‌های صرفی در قرآن

ظَنَّ (فعل مجرد): 47 بار

ظانّ (اسم فاعل): 1 بار

ظَنّ (اسم): 21 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	ظَنَّ	ظَنَّ	ظَنَّ	ظن‏: احتمال قوى		قاموس قرآن، ج‏4، ص: 273
آفروآسیایی	*č̣an-	ظن	think, perceive	فکر کردن، درک کردن
سامی	*ṭ_VnVn-	ظنن	'think'	'فکر'
حرصوصی	ẓen	ظِن
عربی	ẓnn	ظنن

منابع

ظنن (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2