رجل (پا)

ریشه «رِجل» (riǧl)؛ پا. این ریشه در این معنا 18 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

رجل: (بكسر اوّل) پا. «ارْكُضْ‏ بِرِجْلِكَ‏» ص: 42. با پايت قدم بزن و راه برو. جمع آن ارجل است‏ «أَ لَهُمْ‏ أَرْجُلٌ‏ يَمْشُونَ بِها ...» اعراف: 195 (قاموس قرآن، ج3، ص58).

ساخت‌های صرفی در قرآن

رِجل (اسم): 15 بار

رَجِل (اسم جمع): 1 بار

رِجال1 (جمع رِجل): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	رِجل	رِجل	رِجل	رجل: پا		قاموس قرآن، ج‏3، ص: 58
آفروآسیایی	*riga/ul-	رجل	limb, foot, feather	اندام، پا، پر
سامی	*rigl-	رجل	foot	پا
اگاریتی	/riglu/	/رِجلُ/	'foot'	'پا'		[Huehner 176] (unattested alphabetically)
عبری	rägäl	رَجَل	'foot, leg'  'one who goes by foot, pedestrian' ibid. 1184	"پا (مچ به پایین)، ساق پا"، "کسی که پیاده می رود، عابر پیاده"		[KB 1184];
آرامی	SML lgr, OFF rgl, lgl, ngr, PLM rgl	لجر\ رجل\ لجل\ نجر\  رجل	'foot'  'foot-soldier'	'پا' 'سرباز پیاده'		[HJ 1060]; SamP riggālāʔi
آرامی بایبل	*rǝgal or *rǝgēl (only raglayin, du.)	رجَل ُر رجِل	'Fuss'	پا		[KB deutsch 1779]
آرامی یهودی	riglā (raglā)	رِجلَ (رَجلَ)	'foot, leg'	"پا (مچ به پایین)، ساق پا"		[Ja 1449]; ryglh[Sok 516], riglāʔ-
سریانی	reglā	رِجلَ	'pes'	پا		[Brock 712]
آرامی جدید	MAL reɣra	رِغرَ	'Fuss'  'foot'	پا		[Berg 75] TUR raɣlo
عربی جنوبی	SAB rgl	رجل	'foot'  'pied, jambe'	'پا'		[SD 116], MIN rgl
عربی	riǧl-	رِجل-	'pied'  'man'	پا، مرد		[BK 1 831], raǯul-

نیز نک: رجل (مرد)

منابع

رجل (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2